Kciuki zaciskamy

Mam nadzieję, że to będzie dobry miesiąc... bardzo mi tego potrzeba.

Kilka zdjęć z karmienia kaczek...

 

Bysiek przeszedł serię badań, które mieliśmy zlecone i tak jak można się było spodziewać niestety wyniki nie są optymistyczne. Ale jak już wcześniej pisałam, o konkretnej diagnozie i o tym co lekarz nam powie, będę pisała po wizycie w Warszawie, którą mamy już w najbliższy poniedziałek. 

 Z jednej strony boję się tej wizyty, ale z drugiej, chciałabym ją mieć już za sobą.... żebyśmy już wiedzieli na czym stoimy i co dalej nas czeka... 

Teraz, jak pozwalam myślom "dowolnie krążyć" to nakręcam się pesymistycznie i okropnie mnie to dołuje.

Dlatego dobrze byłoby mieć to już za sobą.

Nogę bez gipsu znowu widziałam i znowu mogę napisać, że nie wygląda ona "zdrowo". Obrzęk nad kostką się utrzymuje i zauważyłam, że kostka jest jakby trochę przesunięta... nie wiem czy zaraz po zabiegu też tak było, ale teraz "rzuciło" mi się to w oczy.

Smutno mi jest najbardziej właśnie wtedy jak widzę nogę bez gipsu.... Jest sztywna i jakaś taka "biedna", że łzy mi się zbierają...

Dlatego proszę Was o trzymanie kciuków za naszą poniedziałkową wizytę, a właściwie za jakieś pomyślne wieści z niej... takie, żebym odzyskała nadzieję.

Dziś bardzo, bardzo mocno zaciskam kciuki za pomyślność operacji, dwojga naszych zaprzyjaźnionych "przepuklinek". 

Igor z Nowej Soli i Asia z Krakowa dziś po południu będą mieli operacje ortopedyczne. 

Wierzę i pewna jestem, że wszystko potoczy się bezproblemowo i dobrze. Tak dobrze, że po okresie rekonwalescencji oboje staną na nogach i... pójdą. 

Asia w lepszy sposób, bo już teraz świetnie sobie z chodzeniem radzi, a Igor mam nadzieję uwierzy, że na nogach lepiej się chodzi niż na kolanach Z całego serca im tego życzę.

Dużo siły życzę także "starym" aby się trzymali mocno